Multiple sclerose

Bij de ziekte 'multiple sclerose' zijn er op meerdere plaatsen, in zowel de hersenen als in het ruggenmerg, littekens aanwezig. De littekens die zich hierbij voordoen, ontstaan door ontstekingen in de isolerende myeline-laag die om de zenuwcellen heen zit. De aanduiding 'sclerose' uit de beschrijving van deze ziekte duidt op 'littekens'. En het woord 'multiple' hieruit duidt op het dikwijls voorkomen van iets. Dus in dit geval het dikwijls voorkomen van littekens. Multiple sclerose is derhalve een ziekte van het centrale zenuwstelsel en geen spierziekte, zoals wel wordt gedacht. In plaats van de volledige naam van deze ziekte, ziet men in beschrijvingen van deze ziekte ook vaak gebruik gemaakt worden van de afkorting: 'MS'.

Het centrale zenuwstelsel kan bij 'MS' bepaalde signalen niet goed verwerken. Dit kan diverse uitvalsverschijnselen geven. Uiteenlopend van krachtverlies in de spieren; van blindheid; van extreme moeheid; tot geheugenproblemen. Zowel kinderen als volwassenen kunnen 'MS' krijgen. 'MS' komt echter twee keer zoveel bij vrouwen voor als bij mannen. Bij 'MS' is dus de aansturing van de functies van de spieren, die vanuit de hersenen komt, verstoord. De ziekte kan daardoor allerlei verschillende klachten veroorzaken, zoals problemen met bewegen, problemen met zien en problemen met spreken. Ook vermoeidheid kan hierbij voorkomen. Als ook problemen met het denken, het verstand, het intellect en het menselijk kenvermogen. Daarbij variëren de klachten van mild tot ernstig, geheel afhankelijk van de vorm van 'MS' die zich voordoet.

Ondanks de vele beperkingen door 'MS', hoeft men zich bij deze ziekte niet per se ziek te voelen. MS is per definitie wel een progressieve ziekte, wat betekent dat mensen steeds zieker worden en steeds meer functies verliezen. De medicijnen die er tot dusverre zijn, kunnen het voortschrijden van de ziekte tijdelijk iets afremmen en/of de symptomen tijdelijk iets bestrijden.

MS is niet erfelijk! Men krijgt de ziekte dus niet van de ouders. Maar 'MS' komt in sommige families wel vaker voor dan in andere. De aanleg voor deze ziekte kan men dus wel erven. De laatste jaren is er veel aandacht voor stamceltherapie voor patiënten met 'MS'. Hierbij worden stamcellen uit het eigen lichaam gebruikt om ervoor te zorgen dat het afweersysteem niet langer ontstekingen veroorzaakt. Dat werkt als een soort reset, net als wanneer de eigen computer vastloopt en men die opnieuw opstart. Er is veel discussie over stamceltherapie. Het lijkt heel goed te werken. Maar er is nog niet genoeg wetenschappelijk bewijs voor.